۱۳۸۳ آذر ۱۰, سه‌شنبه

چه زود مجلس هفتم ، ششم شد!

اندر ايرادات مجلس ششم هميشه دو اشکال پر رنگ تر نموده اند :

1- کوتاه آمدن بر سر قانون مطبوعات و گوش سپردن به اندرز کتیي مقام رهبری
2- کوتاه آمدن بر سر حذف عليرضا رجايي و ورود آقايان حداد عادل و محتشمي به مجلس.

اين دو ايراد گويا محک بزرگي بوده است که آيا مجلسيان اصلاح طلب بر سر شعارهايشان خواهند ايستاد يا نه؟! و اگر مي ايستند تا کجا اين ايستادگي دوام خواهد آورد. هر چند مجلس ششم منشا تحولات خوبي نسبت به دوران من قبل خود بود اما چون اين عقب نشيني درست در ابتداي کار مجلس رخ داد تحليل گران را به تامل جدی در دودمان مجلس ششم واداشت و نهايتا علي رغم تلاش هاي گسترده مجلس اصلاحات ، کم توفيقي ها قابل پيش بيني بود.
اکنون در ابتداي سال اول مجلس هفتم هستيم و به نظر مي رسد تاريخ کمي تا قسمتي در حال تکرار است. امشب با نهايي شدن موضوع هسته ای کشورمان توسط آژانس انرژی هسته ای و دول اروپايي بي محابا ياد فوريت قاطع المصوبه عدم تعليق غني سازی مجلس کنوني افتادم. هنوز تجمع های پيا پی در حمايت از اين اقدام شجاعانه اکثريت مجلس ادامه دارد حاليکه مصوبات جهاني و دولتي و پشت پرده اي و مذاکره ای حاکي از اتفاقات ديگری است! راستي چه زود مجلس هفتم ، ششم شد. خدا مي داند فرداها ، توجيه اين عقب نشينی آشکار چه هزينه هايي برما تحميل نمايد.

0 نظرات: