معضلات رييس جمهور آينده (1)

1- كانديداي رياست جمهوري در حوزه اجتماعي چه اولويتهايي را بايد در برنامه هاي خود مد نظر قرار دهد تا شاهد رفع مشكلات وپيچيدگيهايي كه بعضا سالها در زمينه مسايل اجتماعي با آن مواجه بوده ايم، نباشيم؟
در پاسخ ابتدا اجازه دهيد سوال را اندكي گسترش دهيم. بي شك جامعه ما سالهاست كه با معضلات اجتماعي روبروست كه هر روز بر عمق آن افزوده شده است. در بعضي موارد دچار پستي و در برخي ديگر كه بسيار اندك هستند پيشرفت حاصل كرده‌ايم. براي مثال انسجام اجتماعي Solidarity يكي از شاخصهاي يك جامعه پوياست. انسجام اجتماعي يعني براي حل معضلات يك جامعه مردم آن اجتماع ضمن حفظ اختلافات متوازن خويش، با هم به راحتي كنار آمده و مبادرت به گشايش مشكلات نمايند. انسجام اجتماعي برخلاف راي و نظر بعضي گروهها به معناي يك شعاري و يك مرامي جامعه نيست كه چنين اجتماعي در هيچيك از ادوار تاريخ تاكنون نبوده و به دلايل عقلي پديدار هم نخواهد شد.
در ابتداي انقلاب و در اوج به ثمر نشستن تلاشهاي انقلابيون چندين عامل مهم باعث انسجام اجتماعي يا اصطلاحا Solidarity آنروز گرديده عوامل نظير:
1) هدف مشترك ضد استبدادي در اكثريت مردم كه به نحو بارز در روحيه ضد شاهنشاهي نمايان مي‌شد.(دشمن مشترك)
2) مقبوليت بالاي رهبري جنبش
3) همراهي اقشار مختلف به صورت حداكثري و نه حداقلي به گونه‌اي كه در اكثر قشرهاي اجتماعي حمايت از انقلابيون كاملا هويدا و برجسته بود.
4) تنگ شدن حلقه آزاديهاي سياسي و فرهنگي در حالي كه در بخشي از آزاديهاي ديگر هيچ حد و حصري وجود نداشت (بروز تضاد)
5) مشاركت داوطلبانه لايه‌هاي مختلف اجتماع عليرغم تبليغات گسترده رسانه‌اي مبني بر عدم مشاركت مردمي
6) اميد به يك ايدئولوژي پر از انرژي و ارزشي عليرغم آنكه هنوز امتحان خود را نداده بود.
7) امنيتي و پليسي شدن فضاي كلي جامعه آنروز ايران
همه دلايل فوق به انحاء مختلف توانست گروههاي مختلف اجتماع ايراني را كنار هم جمع كرده و با يك انسجام خلل ناپذير در سرنگوني رژيم شاهنشاهي هم قسم كرده و تا جايگزين كردن نظام جمهوري اسلامي كنار هم قرار دهد. نگاهي گذرا به تصاوير و مستندات تاريخي بحبوحه انقلاب نشانگر آن است كه همه گروهها و لايه‌هايي كه بعدها اكثرا از همديگر مجزا ومتلاشي شدند آن روز در كنار هم و منسجم بودند ضمن آنكه حتي ظاهر خود را نيز بسته به طرز تفكرشان حفظ كرده بودند. زنان با حجاب در كنار خانمهاي كاملا بدون حجاب و مردان با ظاهر كاملا مد روز در كنار چهره‌هاي نمود حزب الهي آنروز. كافي است تصاوير راهپيمائي‌هاي اوايل انقلاب را در حالي كه دستهاي تيپهاي ظاهري اجتماعي در يكديگر گره شده بود را نگاه كنيد. با كمي تامل در اين واقعه تاريخي به اين مهم مي‌رسيم كه بزرگترين چالش اجتماعي امروز مسئولين مملكت و علي‌الخصوص رئيس قوه مجريه گيست اجتماعي است انگار دولت هر كار ميكند تا همه اقشار جامعه را براي حل اشكالات عمده امروز جامعه منسجم كند نمي‌تواند. هم نوايي لباس و ظاهر و مرام و دين و .... نيست كه انسجام اجتماعي را به ارمغان مي‌آورد بلكه هدف يكسان و حركت به سوي يك آينده مقبول اكثريت است كه انسجام مي آورد بنابر اين اگر و تنها اگر دولت آينده بتواند اهداف مشترك جامعه ايراني را براي آينده درك كند و آنها را در رسيدن به اين هدف ياري رساند خواهد توانست بر بخش عظيمي از معضلات اجتماع فائق آيد. بدترين آفت چنين رويكردي هم آنست كه به جاي تشخيص اهداف، دولت خود به تعيين اهداف با مصاديق مورد نظر خود كند آن وقت گست افزونتر خواهد شد.