آزادی بیان و اهانت به اسطوره ی یک دین!

اهانت کاریکاتوریست دانمارکی به پیامبر مکرم اسلام، بار دیگر قائله ای را بر پا کرد که مدتها به طول خواهد انجامید تا موضوع به نحو مقتضی خاتمه یابد. در این میان اظهار نظرهای مردم، سران کشورها و بعضی صاحبان اندیشه جای تامل دارد.

مثلاً عده ای از سران اروپایی و از جمله خانم مرکل،معتقدند دامنه ی آزادی بیان می تواند تا حوزه ی پیامبران هم کشیده شود و از آن سو کسانی هم در مملکت خود ما یافت می شوند که اعتقاد دارند، در سیطره ی طنز و کاریکاتور حتی بعضی مشاغل، خاصه روحانیت نباید گنجانده شود و وقتی نیک آهنگ کوثر کاریکاتور خاتمی را برای پرده ی آخر کشید، گفتند و شنیدند که بالاخره کسی پیدا شد و یک روحانی را کاریکاتور کرد. گل آقا که خدایش رحمت کند، نیز تا زنده بود اجازه نداد بر جلد یا داخل جلد نشریه ی هفتگی طنز گل آقا تصویر هیچ روحانیی به زیور کاریکاتور آراسته گردد.برای شخص من این نکته حائز اهمیت است که سران حکومتی هر کشوری چقدر جالب برای به بند کشیدن هنر خود را مجاز به اظهار نظر می کنند. در آن سوی محور سرکار خانم مرکل و در این سو هم ...

موضع گیری مسلمانان هم در این میان کمی جنبه ی کاریکاتور دارد. مثلاً اخبارصدا و سیمای ما و عالم، جریحه دار شدن قلوب مسلمین را در سراسر گیتی نشان می دهد اما هرگز از مردمی که عمری است نان و نمک اسلام و پیامبر را تناول می کنند خبری ندارد. و جالبتر که من هیچگاه نشنیده ام به هتک حرمتهایی از این دست، مردم شریف و خداجوی مکه و مدینه هم اعتراض کنند! امید که این دفعه لااقل ریشی بجنبانند. شما تعجب نمی کنید که اینچنین است؟ علی لیحال در این موضوع، برای اینجانب به طور خلاصه سوالات زیر پیش آمد:

1- دامنه ی آزادی بیان دارای چه حد و حدودی است؟

2- آیا این دامنه از کشوری به کشور دیگر تفاوت می کند؟

3- چرا مردم شهر های مکه و مدینه به عنوان مهد و مجد اسلام و مسلمین، در اینگونه موارد هیچ واکنشی نشان نمی دهند؟

4-زاویه دیدگاه سران کشورها با مردمانشان در حوزه آزادی های بیان و نوشتار چند درجه است؟ منطبق یا صفر درجه یا 180 درجه؟

5- آزادی بیان در اروپا ، آسیا و قاره های دیگر چه تفاوتهایی با هم دارند؟

6- اصولاً آزادی بیان در طول تاریخ در خدمت حکومت ها بوده است یا بر عکس ، حکومتها را به خدمت خود درآورده است؟