این عکس ها بهانه است!

سه تصویر در زیر می بینیم. جدای از زیبایی های خدادادی این عکس ها، اما من از تصویر اول، یاد چند بچه پولدار مرفه افتادم. تصویر دوم مرا درست در نقطه مقابل اولین عکس، به سمت یک خانواده فقیر اما با هم و خوشحال انداخت و تصویر آخر هم در ناخودآگاه ذهن من نمایی از این روزها را ظاهر ساخت.

مواظب باشیم در اوج فتنه، تعادل داشته باشیم. پرخاشگری، رسم هیچیک از انبیاء، اولیا، صلحاء و بزرگان دوراندیش نبوده است. دود فتنه که برخاست، چشمان همه را خواهد سوزاند. کاش با درس آموزی از تاریخ، هم آنها که معترضند و هم آنها که مدعی، هم آن ها که آخرین حربه را در نای خود فریاد می کنند و هم آنان که با قدرت ضرب و جرح به خیال خویش، آب بر آتش می ریزند، می دانستند که ایران دیگر بار توان خون و خونریزی ندارد. مردم ما هم دین می خواهند و هم آزادی. هم از فحشا متنفرند هم از دریوزگی و گداپروری. هم از اخلاق و معنویت استقبال می کنند و هم از مدارا و عطر آرامش. مردم ایران، خسته اند و آرامش طلب می کنند. مردم این دیار، دنبال مرام نامه ای هستند که در عمل، انسانیت آن ها را پاس دارد ، در عقیده ورزی آزاد باشند و در عقده ورزی محدود . مردم ایران، روشنایی طلب می کنند. تیرگی ها را رها کنیم.